Kagoci – ludzie, którzy nie istnieli
Kategorycznie zabrania się: - czerpania wody z publicznych studni, jak i korzystania z publicznych mostów, dotykania poręczy i balustrad schodów, wykonywania zawodów innych niż ,,brudne” (ciesielstwo, stolarstwo, garbarstwo, praca funeralna), zawierania związków małżeńskich z osobami spoza swojej grupy (co tam małżeństwo – zakazuje się także wspólnego spożywania posiłków, kąpieli czy zwykłych pogawędek), wchodzenia do kościoła głównym wejściem, dotykania wody święconej znajdującej się w aspersorium (grozi za to ucięcie ręki), chodzenia boso (żeby swym nieczystym ciałem nie dotykać ziemi – pod karą przekłucia stóp). Zaleca się za to: mieszkanie na uboczu (poza wioską, w górach i odległych zakątkach – w rodzaju getta zwanego Cagoterie ) i schodzenie ludziom z oczu, w razie pojawienia się w mieście informowanie o tym dźwiękiem grzechotki lub dzwonka, wchodzenie do kościoła jedynie oddzielnym, bocznym wejściem, korzystanie z oddzielnej kropielnicy, zajmowanie miejsca...